Klienci często zwracają się z pytaniem, czy czarnogórski to po prostu serbski i czy można mówić o czarnogórskim jako odrębnym języku? Odpowiedź na te pytania nie jest prosta, zaś ten krótki komentarz nie rości sobie praw do rozstrzygania jakichkolwiek lingwistycznych sporów w tym temacie. Niemniej postaram się zwięźle przedstawić problem.
Wyobraźmy sobie dwa państwa, które ze względu na różne uwarunkowania historyczno-kulturowo mają ten sam język. To znaczy, że żadne z tych państw „nie pożyczyło” języka od drugiego państwa. Po prostu ewolucja języka nie spowodowała żadnych istotnych różnic między nimi. Dokładnie taka jest sytuacja w przypadku serbskiego i czarnogórskiego. Przyjęło się, że w Czarnogórze językiem urzędowym jest serbski. Jednak od 2007 roku, kiedy to ustanowiono nową konstytucję niezależnej już Czarnogóry, zatwierdzono język czarnogórski jako urzędowy. Mimo tego stosunek lingwistów do czarnogórskiego jest raczej lekceważący – znacząca większość nie uznaje go za odrębny byt językowy. Są jednak tacy, którzy twierdzą, iż czarnogórski nosi pewne charakterystyczne cechy stanowiące o jego odrębności.
Abstrahując jednak od sporów lingwistycznych – zasadnicze pytanie brzmi: czy jeśli serbski i domniemany czarnogórski są identyczne, to czy przypadkiem nie jest tak, że Serbowie w równym stopniu mówią po czarnogórsku, co Czarnogórcy po serbsku. De facto tak właśnie jest. Z perspektywy socjologicznej, każdy naród ma potrzebę i prawo do używania własnego języka, gdyż jest to jeden z atrybutów wyróżniających go i stanowiących o jego spójności. Zatem Czarnogórcy mają prawo do nazwania swojego języka „czarnogórskim”, nie są oni bowiem kolonią serbską, ani Serbia nie jest ich okupantem.
tłumacz czarnogórskiego, tłumacz czarnogórski, tłumaczenia czarnogórski, tłumacz czarnogórski, tłumaczenia z czarnogórskiego, prevodilac za poljski